സാറ്റ് കളി

നാല്പത് വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറത്തന്നവൻ

കണ്ണാരം പൊത്തിയന്നെണ്ണിത്തുടങ്ങി

എൻ പിഞ്ചുകാലുകൾ ആവേശത്തോടെ-

യന്നോടി,ഒളിക്കുവാനിടങ്ങൾ തേടി

ഓടിയൊളിച്ചന്നു നാഗത്താൻ കാവിലും

നാരായണിയുടെ നാരകച്ചോട്ടിലും

ഓടിക്കിതച്ചവിടൊളിച്ചു നിന്നു

കാലക്രമേണ എൻ കാൽകൾ ബലിഷ്ട്മായ്

ഒളിക്കുവാനായി ഞാൻ പുതുപുത്തനിടങ്ങളെ

തേടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു

പാഷാണചഷകങ്ങൾക്കുള്ളിലൊളിച്ചു കൊണ്ട-

ന്നു ഞാനവനായ് കാത്തിരുന്നു

പിന്നീട് വിഷധൂളി നൽകിയ മറവിൽ

എൻ കാത്തിരിപ്പു ഞാൻ തുടർന്നു പോന്നു

ആസ്പത്രിക്കട്ടിലിൽ പുതച്ചുറങ്ങീടുംബോൾ

കരുതി ഞാനവനെന്നെ കണ്ടുവെന്ന്

കണ്ടില്ല , കണ്ടുപിടിച്ചില്ലതുവരെ

കരുതി ഞാനന്നു കളി ജയിച്ചുവെന്ന്

മുപ്പതു വർഷത്തെ തേഞ്ഞ ചെരുപ്പുകൾ

ഊരിക്കളഞ്ഞന്ന് നടന്നു നീങ്ങി

പിന്നീടൊരിക്കലെന്നുണ്ണിയുമായി ഞാൻ

കണ്ണാരംപൊത്തിക്കളിച്ചീടുംബോൾ

ഒരു ചെറു മന്ദഹാസത്തൊടെ വന്നവൻ

ചെവിയിലായ് ചൊല്ലി “സാറ്റ്!!”