കളിപ്പാട്ടം

ഓർമ്മകൾ മൊട്ടിട്ട കാലത്തെന്നച്ഛന

ന്നാദ്യമായ് തന്ന കളിപ്പാട്ടം

പലവട്ടം കണ്ടാലും മതിവരാത്തത്ര

കൗതുകം തോന്നും കളിപ്പാട്ടം

കൂട്ടുകാർക്കിടയിലെ കേമനായ് മാറുവാൻ

കൂട്ടായിരുന്നൊരെൻ കളിപ്പാട്ടം

കട്ടിലിൻ കീഴെയും കോവണിത്താഴെയും

കാണാമറയത്തതൊളിച്ചിരിക്കും

കാലത്തെണീറ്റ് ഞാൻ ഓടി നടന്നങ്ങ്

തേടിപ്പിടിക്കുവാനായിരിക്കും

കാലം കടന്നപ്പോൾ ഞാൻ കൂട്ടുവിട്ടപ്പോൾ

കോലായിൽ കൽച്ചുമർക്കോണിലെങ്ങോ

കൺവെട്ടമെത്താ കൂരിരുൾ കീഴിലായ്

കൂമനെപ്പോലതൊളിച്ചിരുന്നു

തേടുവാനായന്നു പോയില്ല ഞാൻ

താടിയിൽ രോമം കിളിർത്തതിനാൽ

ഇന്നിതാ ഞാനീ കറങ്ങും കസേരയിൽ

മോർച്ചറി പോലെ തണുത്ത റൂമിൽ

അക്കങ്ങളോടായ് അങ്കം കുറിക്കവേ

തേടുന്നുവെൻ പഴയ കളിപ്പാട്ടത്തെ

എന്നന്തരംഗത്തിലെവിടെയോ നഷ്ടമാ

യെന്നും ഞാനോർക്കുമെൻ കളിപ്പാട്ടത്തെ.  

വാനപ്രസ്ഥം

ഇരുളെന്റെ കണ്ണുകൾ ചൂഴ്ന്നെടുക്കട്ടെ

മൗനികൾ ദൈവങ്ങൾ നാവറുക്കട്ടെ

മൗനമെൻ കാതുകൾ മുറിച്ചെടുക്കട്ടെ

മന്ദമായ് മാരുതൻ ഓർമ്മകളും

സിരകളിലെ വിഷമെന്റെ യുക്തിയെടുക്കട്ടെ

തൂലിക മഷിയെന്റെ ഭാവനകളും

പൂക്കാത്ത പൂമാവിൻ ചോട്ടിലിടട്ടെ ഞാൻ

എന്നിലെ ശിഷ്ടമാം കാമനകളും

ഇപ്രകാരം ദാനധർമ്മാദികൾ

പൂർത്തീകരിച്ചു ഞാൻ പോയീടട്ടെ

തിരികെ വിളിക്കാതെ ഒരു വേളയോർക്കാതെ

എന്നെയീ വഴിയിലായ് വിട്ടയക്കൂ

ചരടുകൾ പൊട്ടിച്ചു നീലിമയിലൊഴുകുമൊരു

               ബഹുവർണ്ണ പട്ടമായ് തീർന്നീടുവാൻ